Weka i jej ciekawski wzrok od początku patronują temu blogowi. Było to najbardziej „ludzkie” z ptasich oblicz, które mam w swoich zbiorach. To nowozelandzki endemit.

Weka jest nazwą maoryską i należy do garstki nazw nowozelandzkich ptaków, których maoryskie nazwy zostały przyjęte także w innych językach (kiwi, kea, kakapo to najbardziej znane przykłady). Jest to najpewniej nazwa dźwiękonaśladowcza, podobnie jak większość maoryskich nazw, ale maoryski język nie ma źródeł, które pozwoliłyby to dalej zbadać.

Ten duży, nielotny chruściel ma w regionie wielu kuzynów tego samego rodzaju Gallirallus. Wszyscy ci kuzyni to wodniki: nowokaledoński, guamski, melanezyjski. W nazwie weka jest jednak coś ujmującego – tak jak i w samym ptaku – ciekawskim, śmiałym, nielotnym. W każdym razie nazwa ta dodryfowała do Europy razem z pierwszymi martwymi okazami tego ptaka i trwa do dziś na znacznej części Starego Kontynentu.